Mijn boekenkast is drie bij twee meter en goed geordend. Eerst op thema, dan op auteur. Dat geeft overzicht, zou je zeggen. Tot ik vorige week de non-fictiesectie eens sorteerde op 'gelezen' en 'ongelezen'. Dat gaf inzicht. Ik ontdekte dat ik bijna drie planken Nederlandse en buitenlandse literatuur niet gelezen had en dat een heel aantal van die boeken toch al een jaar of tien in mijn kast stond.
Wat te doen? Geen boeken meer kopen of lenen totdat ik die drie planken doorgeworsteld had? Maar misschien heb ik ook wel eens een miskoop gedaan, een te blinde greep uit moeders boekenkast of een boek cadeau gekregen dat me zelfs na tien jaar niet aanspreekt. Toch doorworstelen van De Kapellekesbaan ('het beste boek uit de wereldliteratuur', zei mijn literatuurdocent op de universiteit) of De leeuw van Vlaanderen (verplichte kost en ik weigerde) tot het einde der tijden leek me geen goed plan. Dat zou accuut mijn leeslust bederven.
Aldus besloot ik flink op te ruimen. Boeken die ik niet meer ga lezen, verkoop ik, geef ik weg of gaan terug naar moeders boekenkast. En zo bleef er een mooi rijtje boeken over dat ik de komende tijd ga lezen.
Toen ik het kaf van het koren had gescheiden, viel me op dat ik vooral dunne boeken niet gelezen heb. De dikke winnen het blijkbaar met hun lokroep op de rug. Tijd om mijn boekenweekleesproject weer nieuw leven in te blazen.
Heldere hemel van Tom Lanoye is het boekenweekgeschenk van dit jaar. Lanoye gaat uit van een historisch gegeven en benadert dat vanuit verschillende perspectieven. De Poolse piloot Andrej besluit zich na een technisch mankement met de schietstoel uit het vliegtuig te schieten en het vliegtuig te laten gaan. Tot de brandstof op is en hopelijk is dat boven een zee. De Koude Oorlog woedt nog en in het Navo-hoofdkwartier in Brussel ziet men op de radar een vliegtuig recht op zich afkomen. Intussen voltrekt zich in een klein Belgisch dorp een huwelijkscrisis.
Heldere hemel is in zijn vorm een goed geschreven verhaal. Uitdiepen van verhaallijnen lukt niet binnen 90 pagina's en Lanoye pretendeert (gelukkig) niet meer dan hij waar kan maken. Goede schrijver, toegankelijk boekenweekgeschenk. Precies wat het brede publiek ervan mag verwachten.
Toen ik het kaf van het koren had gescheiden, viel me op dat ik vooral dunne boeken niet gelezen heb. De dikke winnen het blijkbaar met hun lokroep op de rug. Tijd om mijn boekenweekleesproject weer nieuw leven in te blazen.
Heldere hemel van Tom Lanoye is het boekenweekgeschenk van dit jaar. Lanoye gaat uit van een historisch gegeven en benadert dat vanuit verschillende perspectieven. De Poolse piloot Andrej besluit zich na een technisch mankement met de schietstoel uit het vliegtuig te schieten en het vliegtuig te laten gaan. Tot de brandstof op is en hopelijk is dat boven een zee. De Koude Oorlog woedt nog en in het Navo-hoofdkwartier in Brussel ziet men op de radar een vliegtuig recht op zich afkomen. Intussen voltrekt zich in een klein Belgisch dorp een huwelijkscrisis.
Heldere hemel is in zijn vorm een goed geschreven verhaal. Uitdiepen van verhaallijnen lukt niet binnen 90 pagina's en Lanoye pretendeert (gelukkig) niet meer dan hij waar kan maken. Goede schrijver, toegankelijk boekenweekgeschenk. Precies wat het brede publiek ervan mag verwachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten